Deze dame heeft in een klein gammel huisje haar deuren geopend voor kinderen die nergens terecht kunnen. Kinderen die ouders verloren hebben, mishandeld en/of verkracht zijn door familie, krijgen bij haar onderdak en (indien er is) een maaltijd.
Het huisje is voor europese begrippen niet meer dan een dubbele garage, waar de wind vrij spel heeft door niet alleen de kapotte ramen maar ook door de vele gaten in de muren. Overal waar je loopt, in iedere ruimte staan en liggen matrassen. Zelfs in de keuken staat een tweepersoonsbed. De keuken kastjes worden met ijzerdraad dicht gehouden en enkele staan op instorten.
Op dit moment heeft de dame (nog) geen steun van de overheid en moet ze door giften van vriendelijke mensen aan voedsel zien te komen, wat niet meevalt voor 3o kinderen!!!
Afgelopen week hebben wij haar mogen voorzien van voedsel waar ze wellicht enkele weken mee vooruit zal kunnen. Dit dankzij een nederlandse dame die een deel van haar sponsorgeld aan dit tehuis wilde doneren. Super!
Steeds als ik de weg inrijd en het kleine huisje zie staan in de verte, raakt het me diep. Hoe fantastisch dat zo'n dame met haar hele ziel en zaligheid opkomt voor deze kinderen. Hoe houdt ze het vol om steeds de kasten leeg te zien raken, hoe houd ze de hoop ondanks de vele tegenslagen? Hoe kan zij in slaap komen iedere nacht met die verantwoordelijkheid op haar schouders? Ik heb een enorme bewondering voor de haar!
De omstandigheden waarin deze kinderen op dit moment verblijven is ver van optimaal en bijna onmenselijk te noemen. Met zovelen in een kamer, met velen in 1 bed, geen stoel en geen plaats om te zitten. En steeds de vraag of er morgen iets zal zijn om de honger te stillen.
Maar ... deze kinderen worden opgevangen, krijgen warmte, aandacht en liefde! Iets wat vele vele kinderen hier tekort komen.
Khulani Simunye zal zeker proberen om mensen zoals zij, met een hart van goud, te ondersteunen en te helpen daar waar we kunnen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten