Bezoek aan Siyabonga
De afgelopen week ben ik eindelijk weer op bezoek kunnen gaan bij Siyabonga.
Hartverscheurend......
Het gaat goed met hem. Zijn lijfje begint zichtbaar te herstellen van de grote tekorten. Erg sterk is hij nog niet maar nu kan hij in ieder geval rondlopen en begint zelfs zo nu en dan te rennen....
Het is ongelooflijk hoe leeg de blikken in de ogen van vele kinderen zijn die daar vertoeven. Het doet pijn te zien dat een kind als Siyabonga na een kwartiertje persoonlijk aandacht totaal verandert.....
Even die liefde, even die aandacht en het gevoel dat iemand er speciaal voor jou is!
De verzachting in het gezichtje...de stralende oogjes...het in beweging komen van het hele lijfje.
Het is mooi, prachtig en pijnlijk tegelijk.
Het is duidelijk dat een crisiscentrum met zovele kinderen deze liefde niet kan bieden en dat zij hun handen vol hebben aan het geven van de noodzakelijke zorg als baden en voeden. Een luxe die zelfs vele kinderen buiten niet eens hebben.....
Ieder kind verdiend liefde en warmte!!!!
Hoe oneerlijk kan een wereld zijn? En belangrijker nog ..hoe kunnen wij deze oneerlijkheid ombuigen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten