zaterdag 27 december 2008

Keuzes maken ...

Keuzes maken, waarop baseren we de beslissing?

Een tijd geleden gaf ik het mooie bericht dat een jongetje met een handicap zijn eerste schooldagen mocht beleven.

Probeer je eens voor te stellen.
Een huisje met 4 kleine kamertjes, een grootmoeder, haar drie broers, een mentaal gehandicapte broer, haar .... dochters en ...zonen, haar .... kleinkinderen. Allemaal wonend in dit bijzondere huisje.

Een persoon werkt voor 4 dagen, verder geen inkomen. Voor enkele kinderen ontvangt ze kinderbijslag. Een van haar kleinkinderen heeft een mentale en fysieke handicap. Het jongetje is ... jaar. Hij praat niet, maakt geluiden, is nauwelijks trainbaar, is niet zindelijk en zijn linkerarm is niet functioneel. Hij heeft veel zorg nodig. Voor hem krijgt de familie extra geld van de overheid . Een driedubbele kindertoeslag.

Het gezin roept hulp in. Ze willen graag begeleiding voor de kleine jongen. De zorg iedere dag voor hem wordt erg zwaar.

De mogelijkheid doet zich voor om hem naar een school te laten gaan voor vier halve dagen in de week. De familie is dolblij. De moeder moet hem naar school brengen, alleen in de taxi daar is hij te kwetsbaar voor. Speciaal vervoer bestaat hier niet. Ze moet zo ie zo mee naar school om het programma mee te volgen om de symbolen die hij leert ook thuis te gebruiken. De enige mogelijkheid om hem iets aan te leren is herhaling herhaling herhaling. Een engelen geduld is nodig. Thuis spreekt de hele familie Zulu. Het gros van de leerstof op de school is in engels, niet gemakklijk te volgen voor de moeder om ook al spreekt ze een beetje engels.

Op school wordt verwacht dat eten en drinken van thuis wordt meegenomen. Dit geld ook voor pampers en andere zorg benodigdheden. Thuis loopt de jongen vaak in zijn blootje rond om geld voor pampers uit te sparen. Normaal gesproken wordt er pap gegeven aan de kinderen van de familie. De moeder neemt iedere dag naar school een nette maaltijd mee voor zoon. Ze schaamt zich voor de beperkte maaltijden die ze thuis moet voorschotelen. Gelukkig heeft ze van enkele sponsors wat kleding gekregen voor de jongen. Alle andere kinderen in zijn klas zien er altijd netjes uit, ze kan het niet maken om hem in kapotte kleding naar school te sturen.

Een deel van het schoolgeld wordt door liefdevolle mensen aan haar geschonken. Helaas komt een groot gedeelte voor haar eigen rekening. Zo ook de transport kosten, de pampers, het eten en drinken wat ze extra voor hem meebrengt. Door dat ze iedere dag van huis weg is kan ze ook niet helpen in het huishouden. Voorheen kon het gezin voorzien worden van voedsel door het extra geld wat binnenkomt via haar zoontje. Nu lijkt alles op te gaan voor de ene kleine jongen.

School belangrijk? Ja ik zou het wel zeggen. Zou het nuttig zijn dat de jongen leert naar het toilet te gaan zodat hij niet tot in volwassenheid in pampers blijft lopen? Zou het niet prettig zijn voor hem om enkele symbolen te leren om in ieder geval iets te kunnen communiceren? Ook al leert hij enkele communicatie handelingen, waar kan hij naartoe als hij volwassen is? Zelfstandig eten en met een lepel eten van belang? Waarom eet de rest van de familie met de hand? En hoe zit het met koken dan?

Ze besluit de school af te zeggen. Misschien is het toch niet voor hen besteed?!

1 opmerking:

Anoniem zei

Lieve Lizzy,je intentie was goed, dus niets om spijt over te hebben.
Trek je op aan dit mooie citaat van onze alleer bekende Joost van den Vondel "Waar niet geheeld kan worden moet gestreeld worden"

Veel liefs en goede moed,
Ik geloof in jou!

Wivine