donderdag 30 juli 2009

Op reis tijdens een reis...

Een week geleden ben ik vertrokken uit Zuid Afrika. Deze keer niet om familie op te zoeken maar om te relaxen en bij te komen van de drukte van de afgelopen maanden en met name afgelopen paar weken. Rayne kreeg de kans om 5 weken lang waartenemen voor een collega in Vietnam en dus een goede gelegenheid voor mij om even over te vliegen voor een bezoekje en te ontsnappen uit de werkdruk.

De dagen voor het vertrek waren werken werken en nog eens werken.. tot s'avonds laat zijn we bezig geweest met met name het registratiewerk. Nu de auto enkele weken volledig beschikbaar was hebben we veel werk kunnen verzetten. Het gaf weer een goed tevreden gevoel om daadwerkelijk alle tijd nuttig te kunnen besteden. Het uitzicht op een tweetal weken rust maakte de lange dagen makkelijk draagbaar.

Vanuit een zeer "koude" winter week in Zuid Afrika (snachts 4 graden) kwam ik terecht in een hoog zomers temperatuurtje van zo'n 35 graden met een luchtvochtigheid van 100%. Douchen, zweten, douchen, zweten...Soms lijkt het erop dat je buiten de douche natter bent dan eronder?! We proberen dus vaak van airco naar airco te lopen.

Naast het temperatuurverschil is ook een totaal ander straatbeeld zichtbaar en voelbaar hier. Het verkeer (rechts rijdend!) is een grote chaos... Auto's , vrachtwagens, fietsers en duizenden brommerjes proberen van A naar B te komen zonder zich te houden aan enige regel. De voetgangers moeten ook nog proberen zich er veilig doorheen te worstelen, want ja er is wel een stoep maar die staat overal totaal vol met geparkeerde brommers.

Het is een stinkende drukte met een hoop kabaal. Claxons hoor je de hele dag door maar niemand die er echt voor opzij gaat en dus heb ik geen flauw idee waarom de mensen nog de moeite nemen deze herrie te verspreiden.
Al wandelend door de chaos is het voornaamste zeker zijn van je tred en duidelijk uitstralen waar je heen wil. Twijfel geeft hier grote problemen... Lichaamstaal is geloof ik waarop het hele verkeer hier blijft bewegen.

Lopend door de inmens grote stad komt af en toe een heerlijke bloemgeur op je af... helaas vaak al voordat je de bloem hebt kunnen traceren is de geur verpest door de vieze uitlaatgassen van de brommers of door de afschuwelijk stinkende visgerechten die op straat overal te verkrijgen zijn. Ik moet toegeven dat, ondanks de vele niet geheel smakelijke geuren, het eten over het algemeen erg lekker en licht is. Dankzij het warme weer en de grote hoeveelheid vloeistof inname die nodig is, blijft een echt honger gevoel vaak uit.

Goederen transport is hier een hele aparte dimensie. Zoals de mensen in Afrika kilo's verschouwen op hun hoofd zo stapelen ze hier hun fietsen en brommers toren hoog vol met je kunt niet opnoemen wat. Een twintigtal kratten, hele kasten, kisten met kippen, of het hele gezin bestaande uit 6 personen op 1 brommertje.. een machtig gezicht. Wanneer het transport te voet moet worden afgelegd hebben ze altijd nog de twee grote manden die kunnen worden volgepropt.

Het beeld waar ik maar moeilijk aan kan wennen is het zien van alle mondkapjes. Ik vond het al een vreselijk gezicht in de ziekenhuizen .. maar hier op straat, zelfs in de shops soms of in de huizen draagt bijna iedereen zo'n clinisch doekje. Het schilt al iets dat het niet altijd de echte ziekenhuis kapjes zijn maar vaak moderne stoffen uitvoeringen met soms aparte en kleurrijke designs. Begrijp de noodzaak hoor.. maar het lijkt mij logischer om het probleem van de uitstoot aan te pakken en ipv brommers, fietsen aan te schaffen ...

Het leven is hier dag en nacht in de weer... kom je s'morgens vroeg op straat rond 7 uur dan staan alle straten vol met traffic en zitten er net zoveel mensen op de stoep tussen de brommertjes op plastic kinderstoeltjes te eten dan om 7 uur in de avond. Zelfde drukte, zelfde mensen, zelfde voedsel .. het enige verschil is vaak de regen cape die men in de avond aan heeft omdat het later op de dag regelmatig met bakken uit de hemel komt. Regen seizoen.. echt stortbuien!

Het is een mooi en bijzonder plaatje en ik geniet van het zien en ervaren van een nieuwe cultuur. Aangezien Rayne overdag gewoon moet werken zal er van trekken door het land niet veel komen en zullen we het met name moeten hebben van de weekenden om iets verder te kunnen kijken dan alleen de stad. In ieder geval heb ik de tijd om bij te komen,achterstallig computerwerk bij te verrichten, uit te rusten en alle veranderingen van de afgelopen maanden te verwerken...

Foto's van dit kleurrijke luidruchtige volkje komt later...

zaterdag 18 juli 2009

Mini kippetjes...











































Het gezinnetje is uitgebreid ...

Enkele dagen geleden zijn twee van de vele vele eieren uiteindelijk open gebarsten en zijn twee erg schattige bolletjes op pootjes de wereld aan het verkennen.

Ze zijn echt ongelooflijk klein en cute!!!


woensdag 1 juli 2009

Tijdelijk communicatie middel...

Aangezien we al enkele weken (om nog onbekende reden) een zwart scherm hebben op onze website en we dit niet onmiddelijk kunnen verhelpen, hebben we tijdelijk een ander communicatie middel opgezet.

Iedereen kan nu via de nieuwe weblog van Khulani Simunye alsnog alle nieuwtjes volgen en eventueel reageren. Deze weblog zal in de komende weken worden uitgebreidt met informatie maar kan helaas nooit de hoeveelheid info verwerken die op de website aanwezig was.

We werken eraan om zo spoedig mogelijk de website weer aktief te krijgen.

Voor nu zie:

http://www.khulani-simunye.blogspot.com/